ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Είναι επαναλαμβανόμενο λάθος να ‘φορτώνει’ κανείς το σώμα του με φάρμακα, τα οποία στοχεύουν στη διατήρηση της δράσης μιας ουσίας σε υψηλά επίπεδα, χωρίς ταυτόχρονα να φροντίζει η διατροφή του να συμβάλει στο σχηματισμό της συγκεκριμένης ουσίας. Όπως, για παράδειγμα, όταν κάποιος λαμβάνει έναν αναστολέα επαναπρόσληψης της σεροτονίνης, χωρίς η διατροφή του να περιλαμβάνει τρόφιμα που περιέχουν την τρυπτοφάνη, από την οποία η σεροτονίνη σχηματίζεται.

Όταν κρίνεται απαραίτητη η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, ενημερώνεται ο ασθενής για όλα τα σκευάσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τους κανόνες χορήγησής τους, καθώς και για τις πιθανές παρενέργειες. Στη συνέχεια εστιάζουμε στις αλληλεπιδράσεις που μπορεί να υπάρχουν με σκευάσματα που ο ασθενής ήδη λαμβάνει. Στο τέλος επιλέγουμε από κοινού το σκεύασμα που θα χρησιμοποιηθεί και κάνουμε ένα πλάνο για το πώς θα μπορούσε να ρυθμιστεί η δόση του σε βάθος χρόνου.

Λαμβάνω υπόψη τις ενδείξεις, τις αντενδείξεις, τους κανόνες χορήγησης και τις παρενέργειες, όπως αυτά παρουσιάζονται από διαφορετικούς οργανισμούς του συστήματος υγείας της Δανίας. Κατά αυτόν τον τρόπο έχω πρόσβαση σε μια μεγάλη βάση δεδομένων, η οποία συνεχώς εμπλουτίζεται με καινούρια στοιχεία.

Η πλήρης εφαρμογή των παραπάνω κανόνων μεταφράζεται, σε μερικές περιπτώσεις, σε αιματολογικό ελέγχο και λήψη ηλεκτροκαρδιογραφήματος. Είναι κάτι που, στην αρχή της θεραπείας, μπορεί να μην αρέσει στον ασθενή, όμως η σιγουριά την οποία του προσφέρει στη διάρκεια της θεραπείας είναι ανεκτίμητη.